زن نـــامـــوس خـــداســـت.
امام بزرگوار یک کلامی دارد، من به تازگی روی این کلام فکر کردم.
راجع به مردها این جمله گفته نشده است که مضمون روایت هم هست.
زن نـــامـــوس خـــداســـت.
امام می‌گوید: اگر زن‌ها به کرامتشان توجه نکنند،
مردها حق دارند، نه حق شرعی،
حق عرفی دارندکه از آنها سوء استفاده کنند.
لذا یک دلیل این است که من نگاه خودم گم می‌کنم.
یک روز آقای رئیس اداره شوخی‌اش گرفته است.
می‌آید جلوی در اداره به جای نگهبان می‌ایستد.
مثلاً آقای نگهبان رفته و یک کاری داشته است.
یک ارباب رجوع می‌آید، می‌گوید:
آقا ببخشید این میله را بالا بده، من داخل بروم.
می‌تواند بگوید: آقا تو خجات نمی‌کشی،
من رئیس هستم، به من چنین حرفی می‌زنی؟
می‌گوید: ببخشید، شما در چه جایگاهی نشستید؟
یکبار هم یک نیروی خدمانی در اتاق رئیس رفت چای ببرد،
می‌بیند آقای رئیس نیست.
می‌رود یک دقیقه پشت صندلی رئیس می‌نشیند و کیف می‌کند.
ارباب رجوع می‌آید، می‌گوید: آقای رئیس می‌شود امضا کنید.
می‌گوید: من اصلاً سواد ندارم.
می‌گوید: ببخشید مگر شما رئیس نیستید؟ جای رئیس نشستی.
کسی که جای ناموس خدا ننشسته باشد،
به جای یک عروسک نشسته باشد، باید با او بازی کنند.
یک دلیلش این است.
یعنی من کرامت خودم را گم کردم، جایی که خدا گفته ننشستم،
آمدم جایی نشستم که مردها حق دارند از من استفاده ابزاری کنند.
لذا الآن در دنیا از زن استفاده ابزاری می‌شود.
حتی در دنیا می‌گویند: شما اینقدر حجاب را سخت می‌گیرید.
در غربی‌ها حجاب را رها کردندو برایشان مشکل نیست.
گفتم: اگر رها کردند و زن برایشان جاذبه ندارد،
چرا در تبلیغاتشان از مرد استفاده نمی‌کنند؟
حجت السلام ماندگاری.
