مهدی جان

چند گاهی ست وقتی میگویم "اللهم کن لولیک الحجه بن الحسن"با امدن نام دلربایت دلم نمیلرزد
چندگاهی ست وقتی میگویم"صلواتک علیه وعلی ابائه"به یاد مصیبتهای اهل بیت اشک ماتم نمیریزم
چند گاهی ست وقتی میگویم"ولیا وحافظا" احساس نمیکنم که سرپرستم امامم کنارو ایستاده وقطره های اشکم را به نظاره نشسته است
چند گاهی ست وقتی میگویم"وقائدا وناصرا"به یاد پیروزی لشکرت در میان گریه برلبم نقش نمیزند
چند گاهی ست وقتی میگویم"ودلیلا وعینا"یقین ندارم که روزحکومت توبرزمین من هم شاهدمدینه فاضله باشم
چندگاهی ست وقتی میگویم"وتمتعه فیهاطویلا" به حال آنانی که در زمان درازا حکومت شیرین توطعم عدالت را میچشند غبطه نمیخورم
اماااااااا
چند گاهی ست دعای فرج راچند بارمیخوانم تاهم با امدن نامت دلم بلرزد هم درجستجویت باشم هم سرپرستم باشی هم به حال مردم عصر ظهور غبطه بخورم وهم احساس کنم که خدادر نزدیکی من است وتو ذخیره خدایی که همیشه با منی...
الهم عجل لولیک الفرج